litrelerce
kilometrelerce
ve binlerce
leşle öptüm onu

bittiğine inandım elindeki gecenin
kurşun ve imanla atandım yanına
elektrik kablolarındaki kıvılcım oynaşmaları
vuracaksan diyor damarlı bir kaldırımda
cılız bir seyyar satıcıyı vuracaksın paranla
ve ilk cümlen “pamuk şeker ne kadardı kardeşim”

hiçbir ispatın gövdesi dokunmatik olmayacak
bir nefsin en çok nesini beğenirsin örneğin
örneğin anneni kan tutar mı senin
örneğin televizyondan hayır gelmez mi sence de
tamah söze sığmaz ne alakaysa artık
tamah bizi tanımaz
biz ona birazcık rüküş kaçarız
bir bakıma bütün kaçışlar birazcık rüküştür aslında

acaba bir takdir diğerlerine kaç kusura bakma eder
devlete bin selam
ve bin yarayla merhaba
bizi sevin
çünkü; bakın bütün vergilerimizi ödedik
hain değiliz, ki çok güzel ezildik

al
dişlerimle durduğum yerde alt ediyorum bir avuçluk karanfili
ben biliyordum diyorlar arkamdan izlerimi sile sile gelip
eziyetlerime düşkün göbekler atılıyormuş aranızda
emin olmak hipnotize olmaktır dedim
emin olmak kelle koltukta bir cahildir
nefret etmektir hep son bir gayret
nefret, rica, minnet ve hayret

niye varsayıyorum öyleyse bunca curcunayı
medeniyet ateşli bir çift kibir budalası değil mi
bana ve yalnızlığıma sorarsanız
şehvet rezilliği kaldırmaz
ve her şeyin fazlası can sıkıntısına dönüşür
bütün kudretli kapılar yalnızca tanrıya düşkündür
açılır açılır ve sonra paramparça olurlar
aşktan ve açlıktan

oysa hep bir işkenceyle bölüyorlardı lafımı
bu sefer hakkımız sıradanlığa parçalanmıştır ey halkım

sanıyorsun ama ben evde yokum bayadır
inanıyorsun ama ben gördüm diyorum
onlar pudrayı tanrının adıyla sürüyordu
peki nerelerine
inan mıyorum
inan mıyorum

padişah ve zigon sehpaların adıyla vazgeç şu muhtevadan
satanizm falan kalmadı kardeşim
artık virüsler meşhur aramızda
terbiyeli tavuklar terbiyesiz adamlar
ve neden ekranlardan doğmuş gibi bu insanlar
neden cennet deyince aklımıza yırtmaç gelir
dolar kuru dediğin kıyıya vurmuş kaç çocuk bedenini ayağa dikebilir
bir sevapla hangimizin aklını geri getirebilirsin
getiremezsin getiremezsin
gidelim

yine hiçbir tarafa geçmeyecek
hiçbir ecnebi şarkının ismiyle övünmeyeceğim
ben bu dünyaya tanrıya inanarak yenildim
sevdiklerime armağan olsun her rezilliğim

AYKUT AKGÜL