Etimde ağır kaygı
Terim, siyahın asırlık yarı,
Kavgadandır yastığım
Demirden yeller beynimde…
Kalbim alabildiğine tutsak
Bir bayram sabahına uyudum
Ciğerim aramakta seheri
Ellerim, kesiklerin dikiş izleri
Alalanmış hayali yoklamakta…
Doğuranımın dizi yok
Bedenime iz veren toprağım
Savrulmuş göğe başağım
Özüm gönlümde yok…
Beş mevsimden biridir bahar
Şimdi yağan üstüme
Hangi günahın ayazı?
Bir bayram sabahına uyandım
Uyuyorum hala ve rüyam
Uyandırmadan, sessizce bir göç
Yahut çığlık çığlığa bir diriliş..
Neresidir durağın, hey çember
Topaklanmış kirime örtünü ser
Rızanı göster ya da bir kül!
Sanrım öfkeme fer…
Neredesin tufanım, ateşim, kurdum,
Kovuğun, kuyun neresi, siyah örtün kimde?
Taşınla ezilecek naaşım
Gönlümden nasıl ayrılacak başım?
Kır bu zerrenin demirden zırhını,
Tılsımla işlenmiş hasırdır ruhum
Sök beni şafağın ardına
Yahut al, alınanların son diyarına…
AHMET BURAK
