Suretin cennetinde yerim yok

Secdesiz cennetine aldığın alınlardan alacaklıyım

Yokluğun kaynağını kuruttum yokluğunda

Sırrına eremediğim bu yokluğun

Cennetle ne ilgisi var

Elbette bir sebebi vardır seninle

aynı çağın ağrısını taşımanın

aynı küfenin yükünü bölüşmenin

Allah’a inan sevgilim

Birlikte bir şeylere inanabiliriz

Bu sürgün yeri tanık olsun

İnanınca aynı şeye birlikte

Baharın bir anlamı

Çiçeğe duran ağacın bir anlamı  olur

 

İnan ki yürüdüğüm yolların bir anlamı olsun

Sahillere vuran çocukların ruhları sükûn bulsun

Bileyim hangi günahım cennete girmeme engel

Cennet diyorum harf sancıyor

Harf harf hece hece kelime sancıyor

Cennet diyorum cennet sancıyor

 

Ben değilim anlatamayan güzelliğini

Güzelliğini karşılamayan ne varsa, bir başka deyişle her şey

‘sen’ dediğimde derin bir uykuya dalıyor

 

Kalbim ‘korkma ya Ebubekir Allah bizimle’ dediği yerden yarılıyor

Nil’in taştığı yerden

Halil İbrahim bereketi yayılıyor kalbimin yarıldığı yerden

Sen varsın diye

Sen varsın diye secde etti şu dağlar

Dallar, taşlar ve kum taneleri

Secde etti sen varsın diye

Yaratılan ne varsa dilinin emrinde

Farkında değil misin?

Tacettin dergahının duvarındaki ilk mısrasın

Aklımın ipisin karanlık gecelerde

Yüreğimin dilisin

Ne ben bu sözlerin eriyim

Ne sen bu sözlere layıksın

KUBİLAY ÖZMEN