1

yıllar sonra ve

nereden başlayacağını bilmeden

ötmeye koyulan bir bülbülün

gevezeliğinden geliyorum.

inananlar inanmayanlara inansın

ve bir kuş konsun pencereme diyorum.

diyorum, onunla birlikte

kurye bir kıza ağlayalım mesela

ve çelimsiz ve meteliksiz o şehrin

ağızlarına kira isteyen köpeklerine.

ağlayalım ve biraz sessizlik.

sonra biri bağırsın yırtınarak

yedinci kattaki asansörün sahibi kimdi

köpeğe kemikle vursan havlamaz ilkesi gereği

çelik halatlara çekelim 

asansörün de sahibi olan kişiyi.

2

şiirsizlik var bende anlamıyorsun

dudaklarım hep aynı kelimelerde

gözlerim haziran sabahlarını seçemiyor

nisan yağmurları bana d vitamini değil

inanırsan bir kış günü  

hiç üşüyemediğimi de ispatlarım sana.

bir tabaka sigara biraz kül

biraz duman ve uzun marlbora

pişmanlıklarım ve büyük yalnızlıklarım

onları da Turgut baba söylemişti zaten

yani orada bile çuvallayabilirim.

en iyisi sessizliklere katılmalıyım

belki bunun bir anlamı olur.

bir anlamı olur edip etmediklerimizin

sevip sevemediklerimizin…

3

şüpheliler için bir başka

başkaları için bir şüphe oldu kalbim

etkiden kaçtım ve

layık görmedim kendimi soylu akrabalıklara.

nefretin cennete düşmesi

karaya vuran bir balığın ağzı

ustalıkla uydurulmuş yalanlar

kitaplar, süreli yayınlar ve hatalı baskılar

ve işte yine nefret haftasının hazırlıkları:

içimde kıyamet sabahları doğurdu bütün bunlar

bütün bunlar, kötücül bir büyücü edasıyla

ürkünç bir kinin sefer taslarını taşıdılar

FATİH KANPARA