barışçıl ortamlara getirdiğim argümanlar
bütün kesinlikleri derleyen müktesebatı ve
gerçeklikle örtünen inançları tahrik ediyor
kalbimde.

kalbimde imtiyazlı bir budala taşıyorum.
bütün yaramazları mahkum eden iddialara
bir pavlus edasıyla terkederek epistemik izleği
ve öncekilerden tevarüs eden etiketleri
ekleyerek kıyametin sabahına
isyan ediyorum...
çarmıha gerilişin konforunu aldım isa'dan
tanrım diyorum tanrım! neden
neden bir melek değil de bir insan...

isyan eden bir acziyet katıyorum önüme
anımsar gibiyim
insana vermediğin düşlerdeki mucizeleri
söylesene hiç mi yaralamadı seni
savaş meydanının ganimetleri.
HİŞŞŞT! tamam yetti hadsizliğin
bu kadarıyla iktifa et ey kalbim.

şimdi hangisi çekip alır beni
hiçbir şey değişmez, bir illüzyondur bu diyen mi
ya da gerçeklik değişimden ibarettir
bu bana merhem mi?
alıp bütün kuşkularından arınmış zihnimi
kadavra havuzuna dönüştürdüğüm
bir iç denize atsam
beni yeni yaralara kavuşturur musunuz
"dicle kenarındaki tornistanın" müminleri

FATİH KANPARA